Nouristan was in 1977 een afgesloten provincie van Afghanistan, gelegen in het N.O. van Afghanistan langs de Pakistaanse grens. De rivier de Kunar is de grensrivier. Voor een reis erheen had je een speciale vergunning nodig. Nouristan heette oorspronkelijk Kafiristan (bewoners Kafirs, gemakshalve te vertalen door: ongelovigen) en kreeg de huidige naam (die Land van het Licht betekent) na de overwinning van en Islamisering door Abdur Rahman Khan, de Emir van Afghanistan, in 1895. Daarvoor waren de bewoners overwegend Hindoes die er ook nog heidense gebruiken op nahielden.
Voor de (turbulente) geschiedenis van deze regio zie o.a. Wikipedia . De Nouristani zijn herkenbaar aan hun platte wollen petten. Zij hebben hun eigen talen; er zijn er 5, waarvan het Nouristani de belangrijkste is. Zij bewonen houten huizen met fraai houtsnijwerk en zijn nog onafhankelijker en trotser dan de overige Afghanen. Zij hebben zich altijd met hand en tand verdedigd tegen alle veroveraars. Zij leven voornamelijk van landbouw en veeteelt en dreven een beetje handel met Pakistan.